Belangrijk nieuws
Toen ik in 1983 op 21-jarige leeftijd begon met mijn werk als rijinstructeur, had ik nooit kunnen bedenken dat ik dit na bijna 40 jaar nog steeds met zoveel plezier zou doen. De eerste paar jaar heb ik ook nog autorijles gegeven, maar ik had al snel bekeken dat dit niet iets was wat ik jaren zou willen doen en besloot daarom toen al snel om me volledig te gaan specialiseren in motoropleidingen. Motorrijden was in die tijd al een hobby van me en wat is er dan mooier om daar dan ook je werk
van te mogen maken.
Van die keuze heb ik nooit spijt gehad, want nog steeds stap ik iedere ochtend zonder tegenzin op de motor en als ik dan de hele dag aan het werk ben, dan vliegen de dagen voorbij. En kan ik gelukkig na al die jaren, waarin ik volgens mij alles wel een keer heb meegemaakt, nog steeds zeggen dat ik met niemand in mijn familie, vrienden, of kennissenkring zou willen ruilen wat werk betreft. Ondanks dát heb ik echter besloten dat het na die 40 jaar wel mooi is geweest en dat het tijd wordt om er mee te gaan stoppen.
Ik heb om me heen verschillende keren gezien dat mensen de laatste jaren voor hun pensioen eigenlijk alleen nog maar bezig waren met “hun tijd volmaken”, er totaal geen zin meer in hadden en dat ook duidelijk uitstraalde. En ik heb mezelf dan ook altijd beloofd dat ik het nooit zo ver zou laten komen. Nu heb ik er nog steeds plezier in, de resultaten zijn nog goed en het slagingspercentage ligt al jaren zo rond de 90%. Dus het kan eigenlijk alleen maar minder worden.
De bedoeling om er aan het einde van dit seizoen mee te gaan stoppen, wat meestal zo eind November of begin December is, afhankelijk van de examenplanning. En omdat ik altijd probeer af te maken waar ik aan ben begonnen is het vanaf nu al niet meer mogelijk om jezelf nog bij me aan te melden voor motorrijlessen. Door de extreem lange wachttijden voor de CBR-examens zou het anders niet meer mogelijk zijn om iedereen nog voor het einde van het seizoen examen te laten doen. En ik wil proberen te voorkomen dat iemand die bijna aan het eind van de opleiding is, dan nog moet overstappen naar een collega. Ik weet niet of dit ook echt gaat lukken, maar ga er in ieder geval wel mijn uiterste best voor gaan doen.
Helaas heb ik nooit precies bijgehouden hoeveel motorrijders er rondrijden die hier ooit hun eerste meters op de motor hebben gemaakt, maar het zijn er in die 40 jaar wel heel veel geweest. Het is helaas niet mogelijk om al die mensen persoonlijk te benaderen dus wil ik vanaf hier iedereen nog eens bedanken voor het vertrouwen wat ze in me hebben gehad en ik hoop dat ze er met een net zo goed gevoel op terug kijken als ik.
Zeger van Hattem
